බෙහෙත් නැති, තෙල් නැති, ගෑස් නැති රටක් යනු බංකොලොත් රටකි. එය අද වන විට අපට අකමැත්තෙන් වුවද පිළිගැනීමට සිදුව ඇති සත්‍යකි. එවැනි මොහොතක රටක් පාලනය කිරීම ලෙහෙසි පහසු නොවේ.
මෙවැනි කාලයක කළ යුතු ප්‍රමුඛ කරුණ විය යුත්තේ රට මෙතැනට පත් කළේ කවුද, ඒ වැරැද්ද කළ අය කවුදැයි තර්ක විතර්ක කිරීම නොවේ. එහෙත් අපේ දේශපාලන පිටිය තුළ සිටින්න බොහොමයක් කටයුතු කරන්නේ රටට වඩා තමන් නියෝජනය කරන දේශපාලන පක්ෂ වෙනුවෙන්ය. මේ වන විට මෙරට සිටින ජ්‍යෙෂ්ඨතම රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයකු සහ ආර්ථික කළමනාකරණය පිළිබඳ හැකියාවක් ඇති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා මේ අභියෝගාත්මක කාලයේ රටේ සුක්කානම භාර ගෙන තිබීම අගය කළ යුත්තකි. අගමැතිවරයා කියන පරිදි මේ දුෂ්කර මොහොතේ අභියෝගය භාර ගෙන ඇත්තේ පක්ෂයක්, පුද්ගලයකු හෝ පවුලක් රැකීමට නොවේ. රට රැක ගැනීම වෙනුවෙනි. එය ඉතා වටිනා තීන්දුවකි.
දැන් පැමිණ තිබෙන්නේ එක් එක් අයට චෝදනා එල්ල කරන වේලාව නොවේ. ඇතැම් විට පසුගිය කාලයේදී එක් එක් අය විසින් මඟහැරීම් වශයෙන් වැරදි සිදු වන්නට ඇත. එහෙත් මේ මොහොතේදී ඒ අතීතයේ එල්ලීගෙන සිටීමෙන් රටට සිදු වන යහපතක් නැත.
අප බැලිය යුත්තේ එක් රටක් සහ ශ්‍රී ලාංකේය ජාතියක් ලෙසය. අප එසේ සිතා කටයුතු කළහොත් පමණක් අපට අප ඉදිරියේ තිබෙන මහා අභියෝගය ජය ගැනීමට පුළුවන.
-මහේෂි
