ළමා ජනගහනය 35% සිට 25% දක්වා අඩුවී ඇත. එසේම වියපත් ජනගහනය 6.7% සිට 12.7% දක්වා ආසන්න වශයෙන් දෙගුණයකින් වැඩි වී ඇත. වැඩකරන වයසේ ජනගහනය 56% සිට 62.4% දක්වා වැඩි වී ඇත. ඒ අනුව ළමා ජනගහනය අඩුවෙමින් වැඩිහිටි ජනගහනය පාලනය කළහැකි මට්ටමක පවත්වාගෙන යාමෙන් ඇති වන වැඩකරන ජනගහනයේ වර්ධනය, එනම් ප‍්‍රජාවිද්‍යාත්මක පාරිතෝෂිතය ආර්ථික සංවර්ධනය සඳහා භාවිත කළ හැකිය.

දැනට පවතින මෙම වාසිදායක තත්වය සදාකාලික නොවන බව එච්.ආර්. ගුණසේකර මහතා පවසයි. බොහෝ විට වසර 2030 පමණ වන විට මෙම තත්වය වෙනස්විය හැකි බව ඔහු වැඩිදුරටත් පෙන්වා දුන්නේය.

ළමා ජනගහනය 2016 සිට 2051ක දක්වා කාලය වන විට ක‍්‍රමයෙන් අඩුවීයයි. වියපත් ජනගහනය වර්ධනය වේ. වැඩකරන ජනතාවගේ ජනගහනය යම් මට්ටමකට ගොස් ඉන්පසු ක‍්‍රමයෙන් අඩු වේ. එනම් ප‍්‍රජාවිද්‍යාත්මක පාරිතෝෂිතය අවසන්වේ. මෙය සදාකාලිකව නොපවතින අතර පවතින්නේ අවුරුදු 40ක කාලයක් පමණය. 1990 මුල භාගයේ ආරම්භ වූ මෙය 2030 අගදී පමණ අවසන් වීමට නියමිතව තිබේ.

මෙම කරුණු අනුව පෙනී යන්නේ පවතින වාසි දායක තත්වය නිවැරදිව කළමනාකරණය සඳහා සුදුසු ප‍්‍රතිපත්ති වහා වහා සකස් විය යුතු බවය. එහිදී තරුණයන්ගේ හැකියා සංවර්ධනයට, ඔවුන්ට සුදුසු රැකියා ලබාදීමට සහ ඵලදායිතාව වැඩි කිරීමට ප‍්‍රමුඛත්වයක් ලබාදිය යුතු බව එච්.ආර්. ගුණසේකර මහතා කියා සිටියේය.