නමුත් මේ නොදන්නා පිරිස දේශපාලන බලය තීන්දු කරන අවස්ථාවේදී තීරණාත්මකය. මේ නිසා මාධ්‍ය හරහා සිදුවෙමින් පවතින දේශපාලන සංවාද විසංවාද රටේ බහුතරය ස්පර්ශ නොකරයි. දේශපාලනය විසින් මතක ඇති කාලයක පුරවැසියාව ආණ්ඩුකරණයට සම්බන්ධ කර නොගැනීම හා ඒ දේශපාලනය විසින් ඊට සම්බන්ධ වූ පිරිස් වෙත අත්පත් කර දී තිබෙන නරකම අත් දැකීම් නිසා දේශපාලනය රටේ පුරවැසි බහුතර ප්‍රතික්ෂේප කරමින් තිබේ.
ඔවුන්ව නැවත දේශපාලනිකව උත්තේජනය කිරීම, දේශපාලන ක්‍රියකාරිත්වයට ගැනීම අසීරු කාරණාවකි. දක්ෂිණාංශක හෝ වේවා වාමාංශික හෝ වේවා දේශපාලන කණ්ඩායම් හමුවේ බලපවත්වන දරුණු අර්බුදය වන්නේ එයයි.
අල්ලස් දී යම් ඡන්දදායකුව ඡන්ද පොළට ගෙන්වා ගැනීම විය හැකි නමුත් එය දේශපාලනික ජයග්‍රහණයක් නොවේ. එය සැලසුම් සහගත කුමන්ත්‍රණයකි. සිරිසේන මහින්ද එකතුව විසින් පසුගිය සති කිහිපය තුලදි සිදු කළ කුමන්ත්‍රණය පුරවසියාව නැවත ආපස්සට කරන ක්‍රියාවලියක් මිස රටේ ඉදිරි ගමනකට කිසි සේත්ම දායක වන්නක් ද නොවේ. එම කුමන්ත්‍රණයේ ප්‍රතිපලය රටට කිසිසෙත්ම වැඩ දායක නැත. සිරිසේන හෝ මහින්ද හෝ ලබපු දේශපාලන ජයග්‍රහණයක් නැත. ජාතක කළේ මලකඳකි.
රට දැන් අරාජිකය. සියල්ල බිඳ වැටී ඇත. පවතින නිහැඬියාව මූසලය. භයංකරය.
මේ කාලකන්ණි තත්වයන් වෙනස් කළ හැකි දැවැන්ත පිම්මක් පැනිය හැකි බලයක් මේ මොහොතේ රටට අවශ්‍යය. අලුත් උත්තානයක් අවශ්‍යය. ඒ වුවමනාවන් සහිත පිරිසගේ එකමුතුවක් ඒ වෙනුවෙන් අවශ්‍යය. ඊට සමත් වන වුන්ට රටේ අනාගතය ගැන වගකීම බාරවෙනු ඇත.
