ඒත් කමල් ගුණරත්නලා කරන්නේ එහි අනෙක් පැත්තය. යළි යළිත් ඉල්ලන්නෙ ලේ වැකි යුද්ධයකි. උතුරේ දෙමළ ජනයා ලෙයින් යකඩින් ගින්දරීන් යටපත් කොට නරුම ම්ලෙච්ඡ මිලිටරි පාලනයක් ගෙය යා යුතු බවය. මීට දින කිහිපයකට පෙර ගාල්ලෙ පැවැති උත්සවයකදී ගුණරත්න කීවේ ' ලංකාවේ වත්මන් ආරක්ෂක තත්වය ගැන සෑහීමකට පත් විය නොහැකි බවත් උතුරු නැගෙනහිර ඇති තත්වය කඩිනමින් පාලනය නොකළහොත් බරපතල තත්වයක් ඇති විය හැකි බවය. තමුන්ගේ කාලයේදී ' ආවා' වැනි කල්ලි මර්දනය කළ බවත් දැන් යුධ හමුදා බුද්ධි අංශ ' බියෙන්' සිටින නිසා ඒ සිදු නොවන බවය.
මේ විකාර දොඩන විශ්‍රාමික නිළධාරියා සිතා සිටින්නේ තමුන් සහ ඊනියා රණවිරු රොත්ත යුධ උමතුවෙන් උතුරේ දෙමළුන් සංහාරය කරන කාලයේ මෙන් මේ රටේ මිනිස්සු තවමත් මරි මෝඩයන් බවය. තමන් කියන මේ විකාර මේරටේ මිනිස්සු දැන් ඉහළින් පිලිගනු ඇති කියාය. උතුරේ වූ සිවිල් අරගලයට හේතු භූත වූ කරුණු කාරන නොවිසඳා උතුරේ ප්‍රශ්නයට කිසිදා විසදුමක්, මර්දනය මඟින් ලැබෙන්නෙ නැත. ඒ මූලිකම සත්‍යයය. ඒ උතුරට පමණක් නොව දකුණටද වලංගුය. දකුණේ දැවෙන ප්‍රශ්නයන්ට විසඳුම් ආණඩුවෙන් නොලැබෙන විට දකුනද කරන්නේ කැරළි ගැසීමය. ඒ නිසා උතුරේ මිනිස්සු කැරළි ගැසීමට පෙළඹේ නම් ඒ අමුතු දෙයක්වත් ජාතික ආරක්ෂාවට අමුතු තර්ජනයක් ඇති වීමක් හෝ නොවේ. මිනිස්සු තම අයිතිය වෙනුවෙන් ආරගල කිරීමකි. එවැනි අරගල වෙනුවෙන් සමස්ථ රට වැසියාගේ සහයද හිමි විය යුතුය.
ආවා වැනි රස්තියාදු කල්ලි හෝ පාතාල කල්ලි හෝ උතුරේ ක්‍රියාත්මක වීම ත්‍රස්තවාදී ව්‍යාපාරයක් හෝ රට කඩන ව්‍යාපාරයක් හෝ යැයි කරන අර්ථ දැක්වීම් ගුණරත්නලා වැනි දෙමළුන්ගේ මළ කඳන් දැකිමෙන් ' සුරාන්තයට' පත්ව සිටින යුධ උම්මන්තකයන්ට කල්පනා වෙන හැටිය. මේ පැහැදිලිවම ලෙඩකි. සිවිල් ජනතා අරගලයන්, සමුහ මිනිස් සංහාර මඟින් මර්දනය කීරීමෙන් පමණක් දිනිය හැකි බව හිතන මේ ලෙඩ්ඩු ආවා වැනි කල්ලි කණ්ඩායම්ද ඒ අර්ථයෙන්ම මර්දනය කළ යුතු බව කීම පුදුම විය යුතු දෙයක් නොවේ. මොකද රටේ පිලිගත්තු නීති රීති පද්ධතියක් නීති රීති ක්‍රියාත්මක කරන ආයතන හා නිළධාරීන් සිටින බවත් මෙවැනි ප්‍රශ්න ඇතිවන විට ඒවාට ක්‍රියාත්මක කළ යුතු ලෝකය පිලිගත් ක්‍රමවේදයන් තිබෙන බවත් මේ යුධ උන්මන්තකයන් දන්නෙ නැත. රාජපක්ෂලාගේ අවනීතික කාලයේදී යුද හමුදා බුද්ධි අංශ විසින් සිදු කරනු ලැබුවේ තමන්ගේ දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් කිසි වග විභාගයක් නැතිව ඝාතනය කිරීමය. තලා පෙලා දැමීයය. කමල් ගුණරත්නලා අත් අදැකීමෙන්ම දන්නේ ඒ ක්‍රමය පමණය. ඒසේ නොවන්නට ප්‍රභාකරන්ගේ මන්ද මානසික පුත්‍රයාව පොළොවේ ගසා මරා දමන්නෙ නැත.
ගුණරත්නලා වැනි තවත් යුධ උම්මන්තකයන් මේ රටේ තවත් නැතුවා නොවේ. යුද්ධයෙන් පසුව මේ අයවත් පුනරුත්තාපනය නොකිරීමේ ආදීනව තවත් කාලයක් යන තුරු රටට කරදරකාරී ලෙස බලපවත්වනු ඇත. රාජපක්ෂලා ජාතිවාදයෙන් ආගම්වාදයෙන් රට ගිනි තියා යලි බලය අත්පත් කර ගැනීමට ගන්නා උත්සාහය තුල ගුණරත්නලාටද තව ටික කාලයක් ස්වයං වින්දනය ලැබිය හැකිය. එහෙත් රාජපක්ෂලාද මේ ගුණරත්නලා වැනි යුධ උම්මන්තකයෝද නොදන්නා කරුණ නම් මේ රටේ සාතිෂය බහුතරය අවුරුදු හතලිහකට පෙර කළ ගොං කම් යළි නොකරන බවය.
