ලංකාවේ පරිසර විනාශය සම්බන්ධ බරපතල ගැටළුවක් පවතින බව විවාදයක් නැතිව පිළිගත යුතු ඇත්තකි. එය කිසිදු දේශපාලන පක්ෂයක් හෝ පැවැති කිසිදු ආණ්ඩුවක් විසින් හෝ ප්‍රතික්ෂේප නොකළ ඇත්තකි. එහෙත් පරිසරය සංරක්ෂණය කිරීම සම්බන්ධයෙන් අප ගෙන තිබෙන පියවරයන්ට වඩා පරිසරය යළි යළිත් හානියට හේතු වන පියවරයන් ගැනීම දිගින් දිගටම සිදුවෙමින් පවතී.

කැලෑ කපන කතා දැන් ඔක්කාරෙට එන තරමට වැඩි වී ඇත. පසුගිය මාස කිහිපය තුල සමාජ මාධ්‍ය ප්‍රමුඛව අනෙකුත් මාධ්‍යයන් විසින් වාර්තා කළ සිදුවීම් ප්‍රමාණය අනුව තවත් කපන්නට තරම් කැලැයක් මේ රටේ ඉතිරිව තිබෙනවාද සැක සහිතය. ජවිපෙ මූලිකව එජාප(සජබ) කොටසකුත් සහ වෙනත් විපක්ෂ කුඩා කණ්ඩායම් මෙලෙස මහා වන විනාශයක් රටතුල සිදුවෙමින් පවතින බවට දැවැන්ත ප්‍රචාරයක් සිදු කරමින් තිබේ.

හිටපු ජනාධිපතිනිය වන චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක නැවත වතාවක් දේශපාලන කරළියෙහි හොල්මන් කරන්නට පටන් ගෙන තිබේ. මෑතක සිට සිය සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරිත්වයට නව පණක් ලබාදෙමින් ඇය තමන්ගේ දේශපාලන පෞර්ෂය ඔසවා තැබීම වෙනුවෙන් යමක් කරමින් සිටියා.

වත්මන් ආණ්ඩුව බලයට පත්වීමෙන් පසුව පරිසරයට වන හානිය ගැන වාර්තා වෙන පුවත් සීග්‍ර ලෙස වැඩිවීම කැපි පෙනුනු තත්වයක් විය. මුල් වකවානුවේදීම වැලි පස් මැටි සඳහා පනවා තිබූ තහංචි ඉවත් කිරීම නිසා එය පරිසර හානියකට මඟ පැදිනි.

වතුරට වඩා ලේ ඝනකමයි.. කියා ජනවහරේ කියමනක් ඇත. මේ කියන්නේ ලේ ඥාතිත්වය අනෙක් සියලු සම්බන්ධකම්වලට වඩා ශක්තිමත් බව කියන්නය. මේ ලේ ඥාතිකම ගැන ලංකාවේ දේශපාලනයේ හොඳම උදාහරණය සපයා ඇත්තේ රාජපක්ෂ පරපුරය.

සීනි බදු පහත දැම්මාය කියා මේ වනවිට විපක්ෂය දේශපාලන පක්ෂ ආණ්ඩුවට එරෙහිව විශාල විරෝධයක් ප්‍රකාශයට පත්කරමින් තිබේ. ආණ්ඩුව පැත්තෙන් වරදක් වී ඇති බව සැබෑය. එය විපක්ෂය විසින් හෙළිදරව් කිරීමත් වැරදි නැත.

සීනි වංචාව රුපියල් බිලියන 16යි, බැඳුම්කර වංචාවටත් වඩා ලොකුයි.! මේ දැන් ජවිපෙ ප්‍රමුඛව විපක්ෂය ඇදගෙන යන කතන්දරයයි. මේ වංචාව බැඳුම්කරයට වඩා ලොකුවීම විපක්ෂයේ අහ්ලාදයට පත්වීමට තරම් හේතුවක් වී තිබේ.